In de laatste versie van ons magazine In&Om maken we kennis met Mahran, die samen met zijn vrouw Eva een warm thuis opbouwde in Maastricht. Hun verhaal begint bij geurige gerechten uit de Levantijnse keuken en gaat over hoop, doorzettingsvermogen en nieuwe dromen in Limburg.

Bij binnenkomst komen de geuren uit de keuken je al tegemoet. “Ik kook graag Syrische en Libanese gerechten, ook wel de Levantijnse keuken genoemd”, vertelt Mahran. “Samen koken voor anderen, zoals onze buurtgenoten, maakt ons blij.” De tafel staat vol kleurrijke schalen met warme en koude mezze: falafel, muhammara, hummus en kibbeh. 

Van Syrië naar Limburg 
Mahran en Eva vluchtten in 2015 uit Syrië en kwamen in Maastricht terecht. “Ik ben een nieuwe Limburger. We wonen hier nu bijna tien jaar en hebben twee kinderen. Mijn gezin is mijn rijkdom”, zegt Mahran trots. Hij werkte in de horeca en opende in 2017 zijn eigen restaurant, Bab Tomas. Helaas moest hij het sluiten door corona. Maar Mahran werkt nu met plezier in de bediening bij Château St. Gerlach. “In de toekomst wil ik misschien weer mijn eigen zaak openen.”

 

Hechte buurt 
Tot vorig jaar woonden ze in een levendige straat in Heer, Onder de Kerk. “We hadden buren van allerlei achtergronden. Iedereen kende elkaar, van dokter tot stukadoor”, vertelt Mahran. Maar de fijne buurt werd regelmatig verstoord door wateroverlast. “Vijf keer liep onze straat onder water”, vertelt Joei, een voormalige buurman. Toch bracht de overlast de buurt dichter bij elkaar. “We kookten voor elkaar en hielpen elkaar”, vertelt Leily. Na de overstromingen in 2023 kregen bewoners via Maasvallei een nieuwe woning aangeboden.

Een nieuwe toekomst 
Ondanks dat ze hun oude straat missen, zijn Mahran en Eva blij met hun nieuwe woning in Heer. “Maasvallei luisterde naar onze wensen en we hebben nu een grote tuin om zelf groentes te verbouwen.” Op de vraag wat zijn droom is, zegt Mahran: “Mijn passie stopt niet bij koken. Ik wil iets doen voor anderen. Na de aardbeving in Turkije en Syrië organiseerden we een buurtactie en haalden geld op voor de slachtoffers. Het voelde goed om iets te kunnen doen.” 

De kracht van samenleven
“Mijn passie stopt niet bij de keukendeur. Ik geloof sterk in de kracht van samenleven en ben altijd bereid om deel te nemen aan sociale activiteiten en initiatieven die ons als buurt dichter bij elkaar brengen.” Na de mezze is het tijd voor het Syrische hoofdgerecht: geroosterde groene tarwe met rundvlees. Mahran serveert het met trots aan zijn gasten.